بررسی تاریخی مداخله بشردوستانه
برخی از حقوقدانان مداخله بشر دوستانه را نامشروع و برخلاف حقوق بین الملل می دانند ، از جمله برانلی ، بادت و آلهر است ایشان در ارزیابی قواعد حقوق بشر و سایر مقررات حقوق بین الملل اولویت را به اصل صلح و عدم توسل به زور می دهند و می گویند هدف های دیگر مانند حفظ و حراست از حقوق بشر به عنوان ساز و کارهایی برای حفظ و تداوم صلح مطرح شده است لذا کاربرد زور و نقض صلح را به منظور اجرای قواعد حقوق بشر قانونی نمی دانند
.برخی دیگر مداخله بشر دوستانه را مشروع و مطابق حقوق بین الملل می دانند به شرطی که اولاً به صورت دسته جمعی و از سوی جامعه بین المللی انجام گیرد و ثانیاً حقوق بشر در یک کشور به گونه ای نقض شود که وجدان بشریت را جریحه دار کند و نیز مداخله باید در حدی باشد که فقط وضع به حالت اولیه برگردد ، اپن هایم ـ لاترپاخت و گوگنهایم در زمره این گروه از دانشمندان حقوق بین الملل هستند بالاخره معدودی از آنان نیز به حق عام مداخله بشر دوستانه و مشروعیت اعمال زور در این مورد تاکید دارند از جمله لی لیچ و ماریوتبانی